سجده

زیباترین لحظه ی نماز سجده است این حس من است شاید اما به خاک افتادن عجیب مزه می دهد وقتی به نام تو باشد، هر وقت کم می آورم سجده می کنم در سجده گریه کردم عجیب می چسبد انگار تو منتظری تا به خاک افتم و در آغوشت زار زار گریه کنم شاید بگویند کفر است تشبیه سجده به آغوش تو ببخشید این چوپان بی سواد را داستان شبان و موسی است دیگر اما این شبان بی سواد عجیب سجده را شبیه آغوش مادر شبیه دستان تو امن می داند ای کاش این سجده تا ابد طول کشد کاش لحظه ی مرگ اجازه دهی به سجده بمیرم آن وقت ترس هایم یادم می رود درست در آغوش تو تمام می کنم و خلاص.

گاه نوشته های آسمان...