خوش گذشت!

تو که باشی لبخند همراهم می دود .

تو باشی از راه آهن تاتجریش قدم زدن طعم خوشبختی می نشاند به جان خسته ام.

تو باشی پسرمان دوان دوان دنبالت بدود و من پشت سرتان هر سه تا ته خوشبختی می دویم.

فقط بودنت کافیست می شود آب هویج گرفت و گوشه ی پیاده رو مزه مزه اش کرد نیازی به جا های باکلاس و گران نیست همین که تو باشی و من دقیقا جایی که هستیم بهشت نام می گیرد فقط همین جور که هستی باش همان مداد آسمان.

گاه نوشته های آسمان...